۱. تغییرات در پارامترهای هیدرولیکی: افزایش فشار، کاهش جریان و خطر ارتعاش
اثر گلوگاهی:کاهش خروجی آب پمپ در واقع معادل بستن شیر خروجی پمپ است. کاهش قطر خروجی معادل افزایش ضریب مقاومت محلی است. با پیروی از فرمول دارسی-ویسباخ، فشار سیستم به صورت غیرخطی جهش خواهد کرد (داده‌های تجربی نشان می‌دهند که کاهش 10 درصدی قطر می‌تواند منجر به افزایش 15-20 درصدی فشار شود)، در حالی که دبی جریان، قانون تضعیف Q∝A·v را نشان می‌دهد.
اگرچه با کاهش جریان، توان شفت حدود ۸ تا ۱۲ درصد کاهش می‌یابد، اما شدت ارتعاش ناشی از نوسانات فشار ممکن است ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش یابد، به خصوص در نزدیکی سرعت بحرانی که به راحتی می‌توان رزونانس ساختاری ایجاد کرد.

۲. رابطه بین هد و فشار: هد تئوری بدون تغییر باقی می‌ماند، فشار واقعی به صورت پویا تغییر می‌کند
سر تئوری بدون تغییر باقی می‌ماند:هد تئوری پروانه توسط پارامترهای هندسی تعیین می‌شود و هیچ ارتباط مستقیمی با قطر خروجی آب ندارد.
اثر خفگی باعث افزایش فشار خروجی پمپ می‌شود: هنگامی که نقطه کار سیستم در امتداد منحنی HQ حرکت می‌کند و محیط خارجی تغییر می‌کند (مانند نوسانات مقاومت شبکه لوله)، دامنه نوسان فشار 30 تا 50 درصد افزایش می‌یابد و پیش‌بینی دینامیکی از طریق منحنی مشخصه فشار-جریان مورد نیاز است.